Pruchnik, H.; Solarska-Ściuk, K.; Dudek, A.; Włoch, A. Impact of a Palladium(II)-tris(2-carboxyethyl)phosphine Complex on Normal Cells: Toxicity and Membrane Interaction. Molecules 2025, 30, 476. https://doi.org/10.3390/molecules30030476

Kompleksy palladu(II) z tris(2-karboksyetylo)fosfiną (PdTCEP) są obiecujące w zastosowaniach biomedycznych ze względu na ich odmienne właściwości chemiczne. Celem niniejszego badania było zbadanie toksyczności PdTCEP wobec ludzkich komórek prawidłowych oraz jego interakcji z modelowymi błonami komórkowymi. Badania koncentrowały się na ludzkich komórkach śródbłonka mikrokrążenia (HMEC-1) oraz krwinkach czerwonych (RBC). PdTCEP obniżył przeżywalność komórek HMEC-1 o 20% przy stężeniu 15 µM, a spadek ten był bardziej znaczący przy stężeniu 40 µM, któremu towarzyszyła zwiększona produkcja reaktywnych form tlenu (ROS) po 72 godzinach inkubacji, co sugeruje na długoterminowy efekt toksyczny.

Mimo to, PdTCEP powodował minimalną hemolizę w RBC, przy czym poziom hemolizy nie przekroczył 10% nawet przy wysokich stężeniach. Mikroskopia optyczna ujawniła zmiany w kształcie erytrocytów z dyskocytów na echinocyty, co wskazuje, że związek ten wpływa głównie na zewnętrzną warstwę błony komórkowej. Analizy anizotropowości fluorescencyjnej i zróżnicowanej polaryzacji sugerowały niewielkie zmiany w płynności błony i układzie lipidów, szczególnie w hydrofobowym rdzeniu dwuwarstwy lipidowej, z subtelnymi zmianami przy wyższych stężeniach.

Wyniki te wskazują, że PdTCEP selektywnie wpływa na komórki śródbłonka, wywołując minimalny wpływ na błony RBC, co wspiera jego potencjał do dalszych badań biologicznych i farmakologicznych.

W kontekście leczenia nowotworów, zwłaszcza w obliczu rosnącego problemu raka na świecie, ważnym wyzwaniem jest opracowanie nowych, bezpieczniejszych i bardziej skutecznych terapii. W tym kontekście, związki metali przejściowych, w tym kompleksy palladu, wykazują obiecujące właściwości, które mogą przewyższać działanie tradycyjnych leków opartych na platynie, takich jak cisplatyna. Badania nad interakcjami kompleksów PdTCEP z komórkami krwi i błonami komórkowymi mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia jego działania i dalszego rozwoju terapii nowotworowych, które będą bardziej selektywne i mniej toksyczne dla zdrowych komórek.