Projekty Marii Roga-Skąpskiej

O Marii Roga-Skąpskiej

Maria Roga-Skąpska urodziła się w Rudzie Śląskiej 15 grudnia 1932 roku, zmarła 31 grudnia 1984 roku w Krakowie. Studiowała grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a po dyplomie na Wydziale Grafiki w ASP w Krakowie u prof. Ludwika Gardowskiego w 1956 roku, dodatkowo na Wydziale Malarstwa, m.in. u prof. Jerzego Fedkowicza. Jej nieliczne zachowane obrazy z okresu studiów i paru lat po nich, noszą znamiona niesłychanie nowoczesnej – jak na tamte czasy – syntezy. Od 1964 roku projektowała witraże, które spotkać można w kościołach całej Polski, od Gdyni i Świnoujścia na północy kraju, poprzez Warszawę i Wąchock w centrum, a na Mogile, Drogomyślu, Woli Filipowskiej, Bystrej Krakowskiej, Ustroniu i Wiśle kończąc. Największy (gabarytowo) witraż artystki znajduje się w kościele Ducha Świętego w Chorzowie. Wykonywała też mozaiki i płaskorzeźby ceramiczne (Siedlce, Łysa Góra, Kraków). W 1958 roku artystka poślubiła Jerzego Skąpskiego, swojego kolegę z Wydziału Grafiki. Witrażami zainteresowali się wspólnie, dostając podzlecenia na witraże od prof. Adama Stalonego-Dobrzańskiego, ich profesora liternictwa na ASP. Realizowali z Dobrzańskim witraże m.in. w Rozwadowie.

Wystawy:

Wystawa indywidualna, BWA w Katowicach, 1959
Wystawa indywidualna, BWA w Katowicach, 1961
Wystawa małych form mozaikowych w Krakowie, 1962
2 projekty na wystawie Sztuki Sakralnej we Wrocławiu, 1964
Witraż na wystawie w Międzynarodowym Biennale Christlicher Kunst w Salzburgu, 1966
Wystawa indywidualna projektów i realizacji witraży w Bratysławie, 1978
Wystawa indywidualna projektów i realizacji witraży w Krakowie, galeria Sztuki Zakładów Artystycznych ART, ZPAP, Floriańska 34, 1978
Wystawa indywidualna witraży, BWA Kraków, 1981
IV Wystawa Współczesnej Sztuki Religijnej, 1982

Pierwsze projekty witraży artystka realizowała na Śląsku, jako że w tym właśnie regionie Maria Roga mieszkała w młodości. Jej ojciec, prof. Błażej Roga, był wybitnym chemikiem, specjalistą w zakresie technologii węgla. Po wojnie Roga został powołany na stanowisko naczelnego dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Koksochemicznego w Zabrzu (do 1949) i nadzorował uruchomianie koksowni po zniszczeniach wojennych. Dlatego Rogowie zamieszkali w Zabrzu, gdzie Maria Roga chodziła do gimnazjum, później przenieśli się do Katowic. Jej matka, Zofia Roga z domu Porczyńska, była dentystką i kierowała ZOZ w Katowicach.

Realizacje:

1964 – Cholewiana Góra koło Niska w diecezji przemyskiej, kościół Niepokalanego Serca NMP; dwa okna na chórze, od strony zachodniej, na fasadzie kościoła (obecnie kaplicy przy nowym kościele),
1964 – Morgi koło Mysłowic, kościół św. Jacka,
1964–1966 – Lutcza koło Rzeszowa, kościół Wniebowzięcia NMP – 14 okien zachodnich o wymiarze 343x95cm,
1967–1969 – Jarosław, kościół oo. Dominikanów – Bazylika Matki Bożej Bolesnej – dwa okna w prezbiterium i jedno nad chórem,
1967 – Pruchna (Śląsk), kościół parafialny św. Anny, dwa witraże w prezbiterium, pozostałe w nawach,
1967–1970 – Drogomyśl, kościół Matki Boskiej Częstochowskiej projektu Stanisława Kwaśniewicza, trzy okna, 30m2 od południowej i 180m2 od strony północnej, to drugie we współpracy z Jerzym Skąpskim, trzecie duże w kaplicy od wschodu,
1969–1975 – Chorzów, kościół św. Ducha, 43 okna wokół kościoła,
Ustroń – kościół św. Klemensa – nad ołtarzem przedstawienie Ducha Świętego, dwa w transepcie,
1974 – Wisła, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, cztery witraże,
1974–1978 – Mogiła, opactwo oo. Cystersów, (katakumby – sześć witraży (1974), biblioteka ufundowana przez opata Erazma Ciołka w pierwszej połowie XVI wieku – dwa witraże (1978) i sala św. Bernarda – dziewięć witraży, osiem po stronie południowej, jeden po stronie zachodniej (1974-75),
1975 – Melton Mowbray, bł. o. Maksymilian Kolbe – projekt witraża dla kościoła w Melton Mowbray pod Londynem,
1975–1976 – Ruda Śląska, Wirek, kościół św. Andrzeja Boboli, boczne witraże,
1978 – Gdynia, kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Piotra Rybaka oo. Redemptorystów w Gdyni, osiem okien południowo-wschodnich pt. "Wybuch pramaterii",
1978–1979 – Raciborowice koło Krakowa, gotycki kościół pw. św. Małgorzaty, tzw. kościół Długoszowy,
Proj. 1979 – klasztor oo. Cystersów w Wąchocku – środek: rozmnożenie chleba, witraże boczne: św. Benedykt i św. Bernard oraz herby cysterskie,
ok.1979 – Wrzosowa, kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa projektu Stanisława Kwaśniewicza i Mariana Ficenesa, na planie trójkąta. Trzy witraże, po jednym w każdym kącie,
Wysowa – drewniany kościół NMP Wniebowziętej z początku XX w.,
Bystrzyca – parafia św. Franciszka z Asyżu w Bystrzycy, powiat ropczycko-sędziszowski, województwo podkarpackie, trzy okna od wschodu, trzy od zachodu i dwa od północy,
Świnoujście – parafia rzymskokatolicka MB Gwiazdy Morza Stella Maris, trzy okna zachodnie, trzy wschodnie i jedno północne za ołtarzem („Matka Boska Gwiazda Morza”), które zostało wymienione z okazji roku maryjnego na oryginalny, dziewiętnastowieczny witraż,
Oleśnica – kościół Wniebowzięcia NMP (świętokrzyskie), okna w ścianach południowej, północnej oraz wschodniej (za ołtarzem),
1978–1979 – Siedliska II, kościół Matki Bożej Królowej Pokoju (lubelskie) – arch. Grzegorz Chruścielewski z Warszawy, od południa duże okna (święci polscy), od północy droga krzyżowa,
ok. 1981 – Bystra koło Bielska, kościół Krwi Pana Jezusa Chrystusa w Bystrej projektu Stanisława Kwaśniewicza. Witraż panoramiczny z ostatnią wieczerzą od północy, z Chrystusem zmartwychwstałym od wschodu, abstrakcyjnym ciągiem kompozycyjnym również od wschodu, oraz trzy abstrakcyjne okna w jedynej pozostałej ścianie po rozbudowanej kaplicy,
1982–1988 – kościół Opatrzności Bożej w Warszawie, ul. Dickensa 5, (część realizowana pośmiertnie),
1983–1984 – kościół św. Maksymiliana Kolbego, Wola Filipowska,
1984 – kościół Wniebowzięcia NMP projektu W. Pieńkowskiego, Orońsko – dwa duże okna i 25 małych w ścianie zachodniej,
1984–1987 – kościół MB Nieustającej Pomocy w Łysej Górze (realizacja pośmiertnie),
Mozaiki i ceramika:
- 1968 – Droga Krzyżowa, kaplica oo. Pallotynów, Paryż,
- 1972 – Droga Krzyżowa, kaplica ss. Benedyktynek w Siedlcach,
- 1982 – ceramiczna rama płaskorzeźbiona w kaplicy ss. Urszulanek w Krakowie,
- 1983 – ceramiczna rama płaskorzeźbiona w kościele parafialnym Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Łysej Górze,
- 1984 – ceramiczna, reliefowa Droga Krzyżowa w diecezji lubaczowskiej