Rada Naukowa

Komitet Naukowy konferencji tworzą wybitni językoznawcy-socjolingwiści z różnych krajów:

1. Prof. dr hab. Zbigniew Greń – Uniwersytet Warszawski, Polska
2. Prof. Ewgienija Karpiłowska – Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
3. Prof. dr hab. Halina Kurek - Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska
4. Prof. Dr. Larysa Masenko – Uniwersytet im. T. Szewczenki w Kijowie, Ukraina
5. Dr. h. c. prof. PeadDr. Pavol Odaloš, CSc. – Uniwersytet M. Bela w Banskiej Bystrzycy, Słowacja
6. Prof. Dr. Vladimír Patráš, PhD. – Uniwersytet M. Bela w Banskiej Bystrzycy, Słowacja
7. Dr Kristina Rutkovska, profesor w IJiKRB – Uniwersytet Wileński, Litwa
8. Prof. dr. sc. Diana Stolac - Uniwersytet w Rijece, Chorwacja
9. Prof. dr hab. Małgorzata Święcicka – Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Polska

KOMITET NAUKOWY – sylwetki naukowe

Prof. dr hab. Zbigniew Greń – Uniwersytet Warszawski, Polska
Zainteresowania naukowe: językoznawstwo slawistyczne, zwłaszcza bohemistyczne i słowacystyczne oraz śląskoznawstwo, w tym problematyka pogranicza śląsko-czesko-słowackiego na Śląsku Cieszyńskim, zaś płaszczyzny opisu języka to: socjolingwistyka, leksykologia, dialektologia, semantyka i składnia w ujęciu porównawczym, czesko-polskim, badania interdyscyplinarne, w tym relacje między językiem i tożsamością. Autor ponad 150 publikacji, w tym 4 książek autorskich i 2 współautorskich; odbywał wykłady gościnne w Japonii (Tokio i Sapporo), w Niemczech (Greifswald, Jena) i staże badawcze w Niemczech (Kolonia) oraz we Francji (Paryż).
W latach 1996-1999 wicedyrektor, a w latach 1999-2077 dyrektor w Instytucie Slawistyki PAN, w latach 2005-2012 prodziekan, a od 2012 r. dziekan Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni członek Komitetu Słowianoznawstwa PAN, w obecnej kadencji jego przewodniczący, członek Międzynarodowego Komitetu Slawistów (przedstawiciel Polski), wiceprzewodniczący Polsko-Czeskiego Towarzystwa Naukowego, członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Rady Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego i Rady Naukowej Instytutu Slawistyki PAN. Uczestniczy w pracach zespołów redakcyjnych i rad naukowych czasopism Prace Filologiczne, Rocznik Slawistyczny, Cogn itive Studies | Études cognitives, Nová čeština doma a ve světě (Praha).

Prof. Ewgienija Anatolijewna Karpiłowska – Instytut Języka Ukraińskiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy
Zainteresowania naukowe: jej badania związane są z rozwojem problemów interakcji dynamiki społecznej i językowej, trendów w rozwoju języka ukraińskiego, jego słowotwórstwa i morfemiki, społecznego rozwarstwienia korpusu językowego, wykorzystania technologii komputerowych w teorii i w lingwistyce stosowanej, w szczególności w zakresie tworzenia lingwistycznych baz danych i słowników różnego typu.
Autorka Słownika języka ukraińskiego (Kijów, 2002) i innych monografii naukowych, współautorka kilku innych opracowań słownikowych języka ukraińskiego, autorka sekcji ukraińskiej w międzynarodowej pracy zbiorowej Word-Formation: An International Handbook of the Languages of Europe. Aktywnie współpracuje z ukraińskimi uczelniami, kształcąc specjalistów z zakresu lingwistyki stosowanej. Jest autorką podręczników i skryptów dla szkół wyższych (z zakresu lingwistyki komputerowej oraz glottodydaktyki). Członkini Komisji Słowotwórstwa Słowiańskiego, Komisji Bibliografii Językowej oraz Komisji Socjolingwistyki przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.

Prof. dr hab. Halina Kurek - Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska
Zainteresowania naukowe:  przemiany polszczyzny mówionej miast i wsi ujmowane w aspekcie socjolingwistycznym, kulturowym i komunikacyjnym, a także onomastyka i kultura języka polskiego. Jest autorką ponad stu osiemdziesięciu prac naukowych, w tym książek: Metodologia socjolingwistycznego badania fonetyki języka mówionego środowisk wiejskich (na przykładzie kilku wsi Beskidu Niskiego) (Kraków 1990), Przemiany językowe wsi regionu krośnieńskiego. Studium socjolingwistyczne (Kraków 1995), Przemiany leksyki gwarowej na Podkarpaciu (Kraków 2003), Polszczyzna mówiona inteligencji (Kraków 2008) oraz Przemiany fleksji nominalnej w polszczyźnie przełomu wieków XX i XXI (na przykładzie imion i nazwisk oraz appellativów) (Kraków 2019), a także  współautorką Bibliografii dialektologii polskiej od roku 1976 do 1980 (Kraków 1986); od roku 1981 do 1985 (Kraków 1990); od roku 1986 do 1995 (Kraków 2021), Wyboru tekstów języka mówionego mieszkańców Krakowa (1979), a także redaktorką kilkunastu tomów zbiorowych w tym serii: Podkarpackie spotkania. Literatura – Język – Kultura (Kraków 1996-2003).  
Jest członkiem  Komitetu Językoznawstwa PAN, Komitetu Słowianoznawstwa PAN, Rady Naukowej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie, Komisji Językoznawstwa PAN  Oddziału w Krakowie oraz Oddziału w Łodzi, rad naukowych „Socjolingwistyki” i „LingVariów”, a także kilku towarzystw naukowych. Pełniła funkcję przewodniczącej Rady Dyscypliny Językoznawstwo na UJ (do 1.10.2022), przewodniczącej Komisji Językoznawstwa PAN Oddziału w Krakowie (do maja 2023), a na UJ – kierownika Katedry Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki (do 1.10.2023). Jest przewodniczącą Komisji Socjolingwistyki afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.

Prof. Dr. Larysa Masenko Terentiivna – Instytutu Języka Ukraińskiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, Ukraina
Zainteresowania badawcze: historia ukraińskiego języka literackiego, onomastyka, stylistyka i socjolingwistyka; bada sytuację językową na Ukrainie, kwestie funkcjonowania i stanu współczesnego języka ukraińskiego w kontekście masowej dwujęzyczności ukraińsko-rosyjskiej, funkcjonowania mowy mieszanej, a także specyfikę radzieckiej polityki językowej na Ukrainie i jej konsekwencje. Jest autorką około 300 publikacji, m.in. książek: „Hydronimia Podola Wschodniego” (1979), „Sytuacja językowa Kijowa: dzień dzisiejszy i przyszły” (2001, współautorstwo z H. Zaliznyakiem), „Język i polityka” (1999, 2004), „W niewoli babilońskiej. Tematyka niewolnictwa narodowego i społecznego w dramacie Łesi Ukrainki” (2002, 2021), „Język i społeczeństwo: wymiar postkolonialny” (2004), „(U)lingual (Uland)” (2007), „Eseje o socjolingwistyce” (2010), „Język sowieckiego totalitaryzmu” (2017), „Surżyk; między językami i „językiem” (2011, 2019), „Konflikt językowy i tożsamościowy w poradzieckiej Ukrainie” (2020), „Język ukraiński w XX wieku: historia linguobójstwa” (red., 2005, 2006), Na język polski przetłumaczono książki: „Język i polityka” oraz „Język i społeczeństwo”.
Absolwentka Kijowskiego Uniwersytetu Państwowego im. Tarasa Szewczenki i Kijowie (1964 r.). Pracowała w Instytucie Lingwistyki Akademii Nauk Ukraińskiej SRR (1964-1991), w Instytucie Języka Ukraińskiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (1991-1996), w Kijowskim Uniwersytecie Narodowym  im. Tarasa Szewczenki jako profesor nadzwyczajny katedry języka ukraińskiego (1996-2001), w Uniwersytecie Narodowym Akademii Kijowsko-Mohylańskiej jako kierownik katedry języka ukraińskiego (2001-2010), profesor NAUKMA (2010-2019), główny pracownik naukowy Instytutu Języka Ukraińskiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (od 2019).
Laureatka licznych nagród, m.in. Ogólnoukraińskiej Nagrody im. Borysa Grinczenki za rok 2005, Nagrody imienia Oleksy Hirnyk za rok 2009, Nagrody Wasyla Stusa za rok 2010, Nagrody im. Piotra Mohyły za rok 2011.

Dr. h. c. prof. PeadDr. Pavol Odaloš, CSc. – Uniwersytet Mateja Bela w Banskiej Bystrzycy, Słowacja
Zainteresowania naukowe: współczesny język słowacki, dydaktyka języka słowackiego, onomastyka (badanie różnych kategorii nazw własnych w aspekcie m.in. społecznym) i socjolingwistyka.
Autor i współautor 6 monografii, ponad 120 artykułów naukowych, w tym 55 za granicą. Przedstawił referaty na 107 konferencjach w Słowacji, Czechach, Polsce, Węgrzech, Ukrainie, Austrii, Rumunii i Danii. Odbył 10 staży, m.i. w Czechach, Polsce, Słowenii, Turcji i na Malcie; zorganizował 7 międzynarodowych konferencji naukowych; regularnie recenzuje projekty dla państwowych agencji grantowych VEGA i KEGA na Słowacji oraz dla Agencji Grantowej Republiki Czeskiej; jest członkiem 5 rad redakcyjnych czasopism naukowych.

prof. Dr. Vladimír Patráš, PhD. – Uniwersytet Mateja Bela w Banskiej Bystrzycy, Słowacja
Zainteresowania naukowe: zajmuje się komunikacją międzyludzką przez pryzmat językoznawstwa ogólnego, porównawczego i systemowego, socjolingwistyki, pragmalingwistyki i teorii komunikacji. Zajmuje się także stylistyką, retoryką praktyczną, komunikacją językową, glottodydaktyką.
Dominantą jego badań są interdyscyplinarne badania nad komunikacją w społeczeństwie, skoncentrowane na języku - tj. dziedzinie języka mówionego (oralnego), komunikacji w ramach różnych mikrospołeczności opartych na wspólnych zainteresowaniach lub profesji, w środkach masowego przekazu, polityce i środowisku elektronicznym; współzałożyciel i członek Szkoły Socjolingwistyki w Bańskiej Bystrzycy.
Autor i współautor 7 książek, 15 podręczników i zeszytów ćwiczeń z języka słowackiego dla szkół podstawowych, 93 opracowań naukowych, kilkudziesięciu manuskryptów naukowych, redaktor 30 publikacji naukowych, popularnonaukowych i artystycznych.

Dr Kristina Rutkovska, profesor w Instytucie Języków i Kultur Regionu Bałtyckiego – Uniwersytet Wileński, Litwa
Zainteresowania naukowe: socjolingwistyka, etnolingwistyka, dialektologia i historia języka; od ponad dwudziestu lat bada język polski na Litwie, jest autorką ponad 80 artykułów i kilku książek współautorskich poświęconych różnym zagadnieniom: problemom tożsamości na pograniczu, wielokulturowości w języku, interferencjom litewskim i wschodniosłowiańskim na polszczyznę, lituanizmom leksykalnym. Przygotowała wspólnie z Januszem Riegerem i Ireną Masojć słownik gwar polskich na Litwie oraz studium poświęcone leksyce gwarowej, opracowała mapę zasięgów występowania gwar polskich na Litwie dla Atlasu gwar litewskich.
Pod jej kierunkiem został przygotowany portal internetowy w języku polskim i litewskim przedstawiający gwary polskie na Litwie i kulturę tego regionu Uczestniczyła w opracowaniu portalu internetowego poświęconego J. Karłowiczowi. Jej najnowsza monografia jest ukierunkowana na badania wielojęzyczności w  aspekcie diachronicznym, na odkrywanie wzajemnych wpływów językowych na różnych poziomach tekstu. Bada też nazwy wartości w języku litewskim i polskim, bierze udział w opracowywaniu Leksykonu aksjologicznego Słowian i ich sąsiadów, pod red. J. Bartmińskiego.

Prof. dr. sc. Diana Stolac - Uniwersytet w Rijece, Chorwacja
Zainteresowania badawcze: historia chorwackiego języka literackiego, składnia historyczna i współczesna, stylistyka syntaktyczna, socjolingwistyka, nomenklatura, język chorwacki w diasporze oraz krajobraz językowy. Opublikowała trzynaście książek (monografii i słowników terminologicznych), zredagowała 20 książek, napisała 8 rozdziałów w monografiach, 170 artykułów naukowych oraz 30 artykułów fachowych. Uczestniczyła w ponad 180 spotkaniach naukowych w kraju i za granicą.
Diana Stolac urodziła się w 1956 r. w Zagrzebiu. Ukończyła Wydział Filozofii w Zagrzebiu w 1979 (język i literatury jugosłowiańskie oraz lingwistyka ogólna), a także studia z zakresy języka i literatury polskiej i czeskiej. W 1988 r. uzyskała tytuł magistra, a w 1996 r. stopień doktora. Była wykładowczynią na Wydziale Filozoficznym w Pradze (1980-1982), współpracownikiem zewnętrznym na uniwersytetach e Splicie, Puli, Zadarze i Zagrzebiu. Była kierownikiem Studium Doktoranckiego Historii i Dialektologii Języka Chorwackiego na Wydziale Filologicznym w Rjece od momentu jego powstania w 2007 r. do przejścia na emeryturę w 2021 r. W 2022 r. Uniwersytet w Rijece nadał jej honorowy tytuł profesora emerytowanego; w tym samym roku otrzymała Nagrodę za Całokształt Twórczości Fundacji Uniwersytetu w Rijece, a Wydział Filozofii opublikował książkę „Širanom philolože misli. Kolekcja ku czci Diany Solac”.
Prowadziła kilka projektów naukowych w Ministerstwie Nauki, Chorwackiej Fundacji Nauki i Uniwersytecie w Rijece, a także projekty z zakresu nauki i kultury w ramach programu Rijeka – Europejska Stolica Kultury 2020. Członkini dwóch komisji Międzynarodowego Komitetu Slawistycznego: ds. socjolingwistyki (z siedzibą w Polsce) i ds. stylistyki (z siedzibą w Rosji), członkini kolegiów redakcyjnych o naukowych czasopism „Fluminensia” (Rijeka), „ Croatian Studies Review” (Sydney, Australia), „Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie” (Lublin, Polska), „Studia Językoznawcze / Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis” (Kraków, Polska) i HESO (Heildelberg) oraz Rada Doradcza Studiów Komunikacyjnych Uniwersytetu Mateja Bela (Bańska Bystrzyca, Słowacja). Członkini Societas Linguistica Europaea i Chorwackiego Towarzystwa Lingwistyki Stosowanej, którego była prezesem (2016-2017).

prof. dr hab. Małgorzata Święcicka – Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Polska
Zainteresowania naukowe: stylistyka i pragmatyka językowa, socjolingwistyka, zwłaszcza w zakresie komunikacji językowej dzieci i młodzieży oraz polszczyzny mieszkańców miast, nadto leksykologia i leksykografia; w latach 1997–2005 (t. 11–50) w Zespole Autorów Praktycznego słownika współczesnej polszczyzny, pod red. H. Zgółkowej. Autorka 7 monografii naukowych, redaktor i współredaktor ok. 20 monografii zbiorowych oraz ok. 120 artykułów naukowych, recenzji, sprawozdań.
Wieloletnia prodziekan (2002–2016) i dziekan Wydziału Humanistycznego UKW (2016–2019), od 2019 r. Przewodnicząca Rady Dziedziny Nauk Humanistycznych UKW, członek Zarządu Głównego TMJP, przewodnicząca OB TMJP, członkini Komisji Rozwoju i Zaburzeń Mowy KJ PAN (1996–2006), Zespołu Dydaktycznego RJP przy Prezydium PAN (2012–2015), Komitetu Językoznawstwa PAN (2015–19), Sekcji Dialektologicznej oraz Sekcji Frazeologicznej KJ PAN (2015–2019), Komisji Socjolingwistyki afiliowanej przy MKS, International Sociolinguistic Society in Sofia – INSOLISO, współpracowniczka Komisji Dialektologicznej KJ PAN, członkini innych licznych komitetów i rad redakcyjnych, towarzystw i stowarzyszeń naukowych.