dr hab. Dorota Sankowska, prof. UR

Dorota Sankowska_10x10 cm (3).jpg [156.31 KB]

dr hab. Dorota Sankowska, prof. UR

Kolegium Nauk Humanistycznych
Instytut Sztuk Pięknych
Zakład Grafiki Rysunku i Kształtowania Przestrzeni

Kontakt: dyrektor.isp.ch@ur.edu.pl

Prowadzone przedmioty: Media rysunkowe i ilustracje


BIOGRAM:
Urodzona 1968 roku w Brzozowie. Absolwentka PLSP w Miejscu Piastowym. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, dyplom z wyróżnieniem w 1993 roku w zakresie grafiki warsztatowej w pracowni serigrafii prof. B. Przybylińskiego, aneks malarski w pracowni prof. W. Sadleya. W latach 1994 – 2004 pracuje w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie, Pracownia Rysunku i Malarstwa. W latach 1996-99 pełni funkcję Prezesa ZO ZPAP w Olsztynie. Obecnie zatrudniona na stanowisku prof. UR w Instytucie Sztuk Pięknych, Kolegium Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Autorka 25 wystaw indywidualnych, udział w wystawach zbiorowych.


OSIĄGNIĘCIA:

Wystawy indywidualne (wybór):

2004
- „Linia i Płaszczyzna”, Biuro Wystaw Artystycznych - Krosno
2005
- Malarstwo, Biuro Wystaw Artystycznych - Bydgoszcz
2006
- „Aberracja”, Biuro Wystaw Artystycznych - Rzeszów
2009
- „Pasaż”, Galeria Pryzmat - Kraków
- „Z natury rzeczy”, Biuro Wystaw Artystycznych - Rzeszów
2016
- „Z natury rzeczy”, Biuro Wystaw Artystycznych - Sanok

 

Nagrody i wyróżnienia (wybór):

1998
- I Biennale Plastyki Olsztyńskiej - Nagroda równorzędna
2009
- Międzynarodowe Triennale Malarstwa Srebrny Czworokąt Regionu Karpat - Nagroda specjalna
2018
- 6. Międzynarodowy Konkurs na Rysunek im. Andriollego - Nałęczów - Wyróżnienie Honorowe

 



CHARAKTERYSTYKA TWÓRCZOŚCI / INSPIRACJE:

Powód malarski może być definiowany poprzez badanie wartości formalnych takich jak linia i kolor konstytuujących kompozycję obrazu. Dla mnie tą praprzyczyną jest balansowanie między wartościami linearnymi i płaszczyznowymi w obrazie. We współczesnym malarstwie zanika dychotomia między rysunkiem i malarstwem. Rozróżnienie, że tworzywem pierwszego jest kreska, a drugiego plama zostaje zarzucone, co pozwala rysować malując i malować rysując. Linia i plama są nośnikami nie tylko wartości formalnych, ale także emocjonalnych, zaś granice między nimi we współczesnym malarstwie są nieostre. Kolor traktuję jako czynnik pierwszy, emocjonalny, niewerbalny, istniejący na granicy świadomości, na pograniczu materii i metafizyki – z jednej strony zrośnięty z substancją pigmentu i spoiwa, z drugiej zakorzeniony w wielowymiarowej symbolice, poddającym się wartościowaniu emocjonalnemu, a nie analizie strukturalnej. Jednostkowy – zależny od wrażliwości pojedynczego twórcy i odbiorcy a w samej materii zróżnicowany – cielesny i bezcielesny, homogeniczny i zachowujący oddzielność składników. Dotykalny.


PRACA DYDAKTYCZNA:


GALERIA PRAC: