dr Justyna Łuczaj-Salej

 

Justyna Łuczaj Salej
Reżyserka, scenarzystka, malarka, producentka. 
Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie, Wydziału Reżyserii PWSFTViT w Łodzi (tam również zrobiła doktorat)
Pracuje na stanowisku adiunkta w ISP UR
W filmie interesuje ją „żywy proces”.
 

Ważniejsze realizacje: 

„Koński ogon” 75’ film fabularny, prod. Studio Indeks, (premiera Mammoth Lakes Film Festival USA, nagroda za najlepszy debiut fabularny Barcelona Indie Award) - scenariusz, reżyseria, scenografia, montaż

„Dziura” 36’ - film eksperymentalny zrealizowany dla Zachęty - scenariusz, reżyseria, kostiumy, scenografia, produkcja

„Archiwum istnień film” - dok. 57’, prod. TVP SA (premiera NYPFF USA) emisja TVP 1, TVP Historia - scenariusz, reżyseria 

 „T.Rickster” fab. 30’ prod. PWSFTviT (premiera FPFF w Gdyni - nagroda SFP) - scenariusz, reżyseria, kostiumy 

 „Dziki obiad Łukasza Łuczaja” serial dok. - kulinarny Canal+, 8 odc. , scenariusz, reżyseria, produkcja, kostiumy, scenografia 

„Karpaty dyzajn” serial dok. Canal+, 6 odc. scenariusz, reżyseria, produkcja, kostiumy, scenografia  

 

Justyna Łuczaj Salej,
film director, screenwriter, TV producer also painter, visual artist, and university lecturer (University of Rzeszów, Institute of Fine Arts). Graduated in Painting from the Academy of Fine Arts in Cracow (2000) and in Film Directing at The Polish National Film School in Lodz (2007). She also defended her PhD there (2023) 


DIRECTOR’S FILMOGRAPHY: 

T.Rickster 2007/ 27 min./ fiction/ prod. PWSFtviT, premiere FPFF Poland – award of the Polish filmmakers association 

The human files 2009/ 54 min./ documentary/ prod. TVP S.A. world premiere NYPFF USA 

Wild dinner 2011/8x13 min./ documentary and Culinary series/ prod. Canal+ 

Carpathian design 2012 /6x13 min./documentary and lifestyle series/prod. Canal+ 

Meadows and turfs/5x20 min./ documentary and educational series/ TVP S.A. 

The hole (inspired by Georges Perec) 2017/ 36 min./experimental/ prod. Zachęta National Gallery 

Allahu Akbar  2018/ 11 min. / experimental/prod. G.Grass Gallery Gdańsk 

The horse tail 2023 76 min./ feature film/ prod. Film Studio Indeks / world premiere Mammoth Lakes Film Festival USA, awards - Barcelona Film Award Festival – award for film debut (Spain), Maia International Film Festival – second award (Portugal). 

 

Justyna Łuczaj Salej is interested in creating experimental films. She has developed a film-making technique based on improvisation at every stage, which she calls a living process. 

A living process, consisted in working with non profesional actors and searching for new meanings during editing, also opening up to visions that appeared in her head during production. 

Justyna Łuczaj Salej – Pseudonaukowe, nazistowskie archiwum jako katalizator wzruszeń i obiekt sztuki. 

Wystąpienie będzie składało się z dwóch części. Zasadnicza  część to pokaz filmu dokumentalnego „Archiwum istnień” w mojej reżyserii (scenariusz Bogusław Sławiński, Justyna Łuczaj – Salej, produkcja TVP S.A. 2009), którego tematem jest działalność Sekcji Ras i Ludoznawstwa Instytutu Niemieckich Prac na Wschodzie. Pokaz filmu poprzedzony będzie refleksją nad tym nad tym jak nazistowskie archiwum, w którym zebrano materiały z  badań antropologicznych będących narzędziem nazistowskiej propagandy oraz pseudo - nauki mającej na celu wsparcie eliminacji ludności niearyjskiej,  przeprowadzonych w czasie wojny na terenie Generalnego Gubernatorstwa przez Sekcję Ras i Ludoznawstwa, będącą komórką Instytutu Niemieckich Prac na Wschodzie działającego w miejscu zlikwidowanego Uniwersytetu Jagiellońskiego, może stać się katalizatorem wzruszeń oraz obiektem posiadającym wyjątkowo silny wyraz artystyczny. W tym wypadku mamy do czynienia z zaskakującą inwersją - narzędzia zbrodniczej ideologii - fotografie, testy, rysunki - posiadają walory estetyczne. Pracę nazistowskich naukowców cechuje indywidualność, wyraźne zróżnicowanie stylu Niespodziewanie pojawia się  zaskakujący czynnik ludzki w nieludzkim porządku. Jak to możliwe, że „zło może być piękne” (Godfrey Reggio)? Jak to możliwe, że materiały, których analiza miała pomóc w dokonaniu selekcji ludzi „czystych rasowo” trafiają do galerii sztuki?