Habilitacja dla Pana dr. Grzegorza Wisza

Sylwetka naukowa dr. hab. prof. UR Grzegorza Wisza

Dr hab. Grzegorz Wisz urodził się w roku 1970 w Rzeszowie. W 1989 ukończył I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie w klasie o profilu matematyczno - fizycznym. Następnie podjął studia na kierunku Fizyka w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. W roku 1994 ukończył studia magisterskie po przedstawieniu i obronie pracy napisanej pod kierunkiem prof. dra hab. Eugeniusza Szeregija pt.,,Parametry struktury pasmowej roztworów stałych ZnCdHgTe”. Dalsze życie zawodowe dr hab. Grzegorza Wisza związane było z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Rzeszowie a następnie z Uniwersytetem Rzeszowskim. Od początku swojej kariery naukowej zajmował się zagadnieniami z pogranicza fizyki i inżynierii materiałowej. Specjalizuje się w technologii wytwarzania i charakteryzacji cienkowarstwowych struktur fotowoltaicznych i z tym obszarem związany jest główny nurt jego prac badawczych. Jest autorem i współautorem ponad sześćdziesięciu publikacji oraz opracowań naukowych z zakresu fizyki, inżynierii materiałowej, fotowoltaiki, zarządzania energią, transferu wiedzy oraz znaczenia klastrów w praktyce gospodarczej. Stopień naukowy doktora nauk fizycznych otrzymał w 2003 roku na Uniwersytecie Rzeszowskim na podstawie rozprawy pt. Warunki wzrostu i własności półprzewodnikowe cienkich warstw Hg1-xCdxTe otrzymywanych metodą ablacji laserowej, której promo­torem był dr hab. Marian Kuźma. Recenzentami w przewodzie byli prof. dr hab. Antoni Rogalski oraz prof. dr hab. Mikołaj Berchenko. 23 listopada 2023 na Uniwersytecie Rzeszowskim uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa. Podstawą było osiągnięcie pt. Kształtowanie warunków wzrostu oraz parametrów cienkowarstwowych struktur fotowoltaicznych na bazie tlenku tytanu, tlenku cynku i tlenku miedzi. Recenzentami w postępowaniu byli: prof. dr hab. inż. Krzysztof Zdunek, dr hab. inż. Małgorzata Musztyfaga-Staszuk, dr hab. inż. Bogusław Mendala oraz dr hab. inż. Kazimierz Drabczyk.

Dodatkowo w roku 1998 ukończył studia na kierunku Informatyka, a w 2013 na kierunku Menadżer Innowacji i Transferu Wiedzy. Jest ekspertem zewnętrznym Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, członkiem Rady Fundacji Polskiego Instytutu Transferu Innowacji, członkiem Podkarpackiej Rady Innowacyjności oraz członkiem Grupy Roboczej ds. Krajowej Inteligentnej Specjalizacji KIS 5 - Inteligentne i energooszczędne budownictwo. W latach 2016-2017 pełnił funkcję konsultanta Banku Światowego. Jest pomysłodawcą, projektantem i kierownikiem Pracowni Technologii Pokryć Ochronnych Uniwersyteckiego Centrum Innowacji i Transferu Wiedzy Techniczno-Przyrodniczej. Jest twórcą, a obecnie Prezesem Zarządu Podkarpackiego Klastra Energii Odnawialnej.

Szczegółowy obszar zainteresowań naukowych dr hab. Grzegorza Wisza obejmuje materiały półprzewodnikowe, które stanowią podstawę konstrukcyjną i funkcjonalną większości urządzeń elektronicznych. W początkowym okresie aktywności naukowej zajmował się zagadnieniami inżynierii materiałowej związanej z kształtowaniem warunków wzrostu oraz wytwarzaniem i charakteryzacją cienkich warstw materiałów z grupy A_IIB_VI. Szczególną uwagę koncentrował w tym obszarze na możliwości wykorzystania technologii impulsowego osadzania laserowego do wytworzenia cienkich warstw tellurku kadmowo - rtęciowego HgCdTe, mającego główne zastosowanie w matrycach detektorów podczerwieni. Istotnym elementem całego procesu była także modyfikacja powierzchni krzemu, stosowanego dla osadzanych warstw HgCdTe jako podłoża kompatybilnego ze standardami urządzeń elektronicznych. Dla uzyskania poprawy warunków zarodkowania i wzrostu prowadził procesy anizotropowego trawienia powierzchni krzemu uzyskując powierzchnie o większej aktywności. Po obronie pracy doktorskiej rozpoczął poszukiwania nowych kierunków badań zwracając szczególną uwagę na materiały znajdujące zastosowanie w fotowoltaice. Jednym z pierwszych kierunków w tym obszarze były prace, w których w naturalny sposób wykorzystał dotychczasową wiedzę i doświadczenie wytwarzając struktury fotowoltaiczne CdS/CdTe. Ze względu na ograniczenia kosztowe, środowiskowe i prawne uznał jednak, że praktyczne wykorzystanie tego materiału w wielkoskalowej produkcji będzie problemowe i trudne, w związku z czym dalszą uwagę skierował w stronę materiałów organicznych i hybrydowych struktur organiczno-nieorganicznych. Proces nanoszenia warstw z wykorzystaniem laserowej ablacji tarczy okazał się jednak także bardzo złożony technologicznie i problematyczny, głównie ze względu na destrukcję struktury molekularnej stosowanego w ogniwach pentacenu. Kolejny problem zidentyfikowany w tym obszarze polegał na ograniczonej stabilności czasowej warstw i stanowił istotną barierę w skalowaniu oraz zastosowaniu materiałów organicznych w aplikacjach komercyjnych. Równolegle dr hab. Grzegorz Wisz prowadził prace eksperymentalne poświęcone tlenkom metali o własnościach półprzewodnikowych. Uzyskane w tym obszarze wyniki wraz z analizą światowych trendów doprowadziły do ukształtowania głównego nurtu jego aktualnych badań poświęconych kształtowaniu warunków wytwarzania i wzrostu oraz optymalizacji własności cienkowarstwowych struktur fotowoltaicznych na bazie tlenku tytanu, tlenku cynku oraz tlenku miedzi. Zasadniczą motywacją do podjęcia tego kierunku prac było między innymi wyznaczenie teoretycznej sprawności dla ogniw TiO₂/CuO przekraczającej 20%, dostępność oraz względnie niski koszt tytanu i miedzi, a także brak ich negatywnego wpływu na środowisko i organizmy żywe. Więcej szczegółowych informacji na temat dorobku dr hab. Grzegorza Wisza można znaleźć w zamieszczonych poniżej źródłach.

https://orcid.org/0000-0003-1029-4359

https://www.scopus.com/authid/detail.uri?authorId=6602867856

‪Grzegorz Wisz - ‪Google Scholar