dr hab. prof. UR Wioletta Zawitkowska

  • Jednostka:
    Instytut Historii
  • Budynek: A1
  • Pokój: 217
  • Nr telefonu: 178721308
  • Email: [email protected]
  • ORCID: 0000-0001-8212-5162
  • Konsultacje dla studentów: -

Informacje

Wioletta Zawitkowska, profesor nadzwyczajny w Zakładzie Historii Średniowiecznej i Nordystyki Starszej. Absolwentka historii, a także studiów podyplomowych z informatyki oraz finansów i rynku kapitałowego. Do 2002 r. związana zawodowo z instytucjami polskiego rynku kapitałowego oraz uczelniami ekonomicznymi.

W 2003 r. obroniła summa cum laude rozprawę doktorską przygotowaną pod kierunkiem prof. dr hab. Alicji Szymczakowej (UŁ), za którą otrzymała wyróżnienie w Konkursie im. Adama Heymowskiego (2004). W UR pełniła funkcję zastępcy dyrektora instytutu (2005-2013), była też m.in. pełnomocnikiem rektora ds. utworzenia kierunku kulturoznawstwo, członkiem komisji senackich, rzecznikiem dyscyplinarnym ds. studentów.

Autorka monografii W służbie pierwszych Jagiellonów. Życie i działalność kanclerza Jana Taszki Koniecpolskiego oraz Walka polityczna prawna o następstwo tronu po Władysławie Jagielle w latach 1424-1434, która była podstawą nadania stopnia doktora habilitowanego. Współautorka Przywilejów miasta Rzeszowa XIV-XIX wieku. Redaktorka lub współautorka pięciu książek. Stypendystka Fundacji Lanckorońskich (2010)

Prowadzi badania głównie z zakresu historii późnośredniowiecznej Polski, historii regionalnej  oraz nauk pomocniczych historii (dyplomatyka, heraldyka, sfragistyka, edytorstwo historyczne)

Artykuły:

Herb Rzeszowa a inne współczesne znaki miasta, w: „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego serii nowej”, t. XVIII (XXIX), ISSN 1230-803X, s. 303-314

Dokument króla Władysława III dla kościoła w Giedlarowej z 1439 r. jako przykład średniowiecznego falsyfikatu, w: UR JOURNAL OF HUMANITIES AND SOCIAL SCIENCES NR 4/2020 ISSN 2543-8379, s. 17-31

Spytek z Melsztyna – legalista czy „głoszący nowinki” przeciwnik działań podejmowanych dla dobra państwa? Wokół zjazdu elekcyjno-koronacyjnego po śmierci Władysława Jagiełły w Krakowie w lipcu 1434 roku, w: Annales UMCS, sec. F, vol. 75, 2020, s. 211-229

Więcej na: https://orcid.org/0000-0001-8212-5162

 

Publikacje