Sielankowa „komedyja” z 1664 roku pióra Stanisława Herakliusza Lubomirskiego – magnata, obok Wacława Potockiego zaliczanego do najwybitniejszych pisarzy polskich XVII wieku. W jednym ze swoich najsłynniejszych dzieł przedstawił Arkadię, która jest nie tylko przedmiotem tęsknych marzeń, ale i źródłem wiedzy o prawach rządzących ludzką naturą. Tytułowa Ermida, doznając miłosnego zawodu, postanawia opuścić dwór i wraz ze swą towarzyszką Laurellą udać się na wieś będącą (w jej przekonaniu) krainą szczęśliwości. Nie wie jednak, że nawet w wyidealizowanym świecie więcej waży samo dążenie do szczęścia niż jego osiągnięcie...