Adam Czerniejewicz "Przebudzenie"

Szedł polną piaszczystą drogą człowie

Była już po mroźnej zimie wiosna

Doświadczony czasem wojny życiem

Samotny stracił wszystkich i wszystko

Nie mógł zrozumieć, że jeszcze żyje

Tyle już doznał udręki i cierpień

Wiele widział ludzkich tragedii

To, co inni ludzie ludziom uczynili

A czy jest taki człowiek co to zrozumie

Co pomoże innym ludziom dobro czynić

Nie będzie myślał o tym by rujnować

Uczucie, dobro - sens życia innych ludzi

By mogły znowu być bliskie sobie narody

Na wiosnę zaczęli orać ziemię i siać ziarno

Zbierać obfity plon wzajemnej przyjażni

Znowu wzajemnie pokochali się ludzie

Bo świat nie może teraz zginąć

W łunach od ciężkich dział baterii i bomb

Hałasu wielu wyrzuconych z ust słów zbrodni

Czas wreszcie budować pokój, światowy pokój

30.01.2015